Lichamelijk ben ik nu op ik werk 36 uur zorg voor mijn zoontje van 5 daarnaast ook nog de huishouden met me zusje die samen met mij in ons ouders huis wonen. Nu is hij al 2 weken dood week geleden gecremeerd. En heel kalm. Ik ben 33 jaar en heb 2 dochters. * De mooiste producten. Veel mensen proberen om hun verlies te verwerken door het gevecht aan te gaan of door zichzelf doelen op te leggen. Na een verzuimperiode van gemiddeld 11 maanden lijkt de medewerker eindelijk hersteld en verwachten we dat diegene, zoals van ouds, weer ‘lekker aan het werk’ kan. Integendeel. Ik weet dat ik na het overlijden van mijn moeder ontzettend verdrietig was dat ik soms zelf niet meer verder wilde. Ik heb de laatste paar jaar zeer intensief voor haar gezorgd. Verwerken is een proces dat bij een elk en ieder anders verloopt. Daarna had ik ontzettende zin om op vakantie te gaan. Soms ben ik blij soms heel verdrietig, soms ben ik sterk door alles om me heen. Na vele bezoeken aan Usa oorlogschepen als geliefde TATOUEERen werd hem duidelijk dat hij,speedy Gonzales in rolstoel zou eindigen en de pijn ondragelijk zou worden. Ben aan het werk, drie dagen per week ipv vijf, maar kan me echt niet concentreren. Na de twijfels komt het proces van verdriet. En ik voel me zo alleen , zo eenzaam . Als men vraagt hoe het gaat, kan ik ook niet zeggen goed of slecht. Beste allemaal, Op 30 maart 2016 kregen we te horen dat de kanker voor de 3de keer terug is gekomen en dat er nu niets meer aan te doen was. Probeer niet van elk moment te genieten: dat lukt nooit. Maar ik heb geen idee wat ik kan doen, ik probeer er voor hem te zijn, hem de ruimte te geven en vooral heel veel te luisteren. Hoi, het klinkt raar maar vind het bijna fijn he verhaal te lezen. Ik herken daar heen enkele fase van rouw in – herkent iemand dit in zichzelf? Het leven gaat wel verder en het is fijn als je de nieuwe werkelijkheid positief tegemoet gaat! Ik ga altijd voor de allerbeste kwaliteit. Mijn vader is afgelopen herfst plotseling overleden. Met betrokkenheid en vol gevoel van respect lees ik alle droevige berichten en reacties. Vrijwel iedereen heeft tijd nodig om een relatiebreuk of scheiding te verwerken. Mam van Pietertje. Ik voel zoveel woede in me. Nu mijn vader het enige wat ik nog had ook is overleden voel ik me anders. komt dit eens ten einde of zal deze periode uiteindelijk, zoals ik denk, de dood van mij veroorzaken. zoiets heeft begrip en tijd nodig!! Vaak waar we 123 geen antwoord op kunnen geven. Maar hoe help je iemand die niet meer wilt? Zie het als een voorbereiding op wat er voor mij zeker gaan aankomen. Wij waren haast 57 jaar getrouwd en nog behoorlijk actief in alles. Dit omdat het zo herkenbaar voor me is. Zoek mensen op die jou tot rust kunnen brengen. Ik moet even kluizenaar zijn om mezelf terug te vinden. Het is nu bijna een half jaar geleden. Wat ik in mijn zoektocht heb gevonden is dat niet alleen de gedachten het droevige gevoel voedt, maar dat de emoties van het verlies zich ook in het lichaam nestelen. Toen op 15 januari de broer van mijn vader (84). Tips? Ja,ja, van je familie moet je het dus hebben.Mijn ervaring is……. Dochter was al naar de familie gestuurd 2300km verder. Iedereen heeft ook recht op nieuw geluk , hier is ook geen tijd aan verbonden . Van zodra ik alleen ben voel ik een zwaar hart, pijn drukkend gevoel op mijn hart. Ik vraag me af hoe gaat dat nu bij jou? Ik ben enig kind. Ik probeer je verdriet te begrijpen. Wat fijn dat er n forum is om steun te vinden met verdriet bij t verlies van je dierbare. Fases van die skryfproses 'n Verwerking van 'n ou artikel wat in die 80's in die Klasgids verskyn het. sterkte en moed en liefs toe in deze ontzettend zware periode ,heel veel liefs en groetjes en voor jullie allemaal een dikke knuffel in deze niet te bevatten leegte en gemis , Jacolien XX. Maar langzamerhand moet het verdriet over het verlies een plek krijgen in uw hoofd en in uw leven. Dit kan mij eigenlijk niet schelen, want ik weet wel en ik voel hoe graag ik mijn papa zag. Iedereen doet dit op zijn eigen manier, maar bij de meeste mensen zijn in het verwerkingsproces wel duidelijke overeenkomsten aan te wijzen. Nogmaals iedereen veel sterkte gewenst en ik ben ook wel benieuwd of er iemand is die iets soortgelijks heeft meegemaakt en gevoeld. De woede is er ook nog heel erg. Nu weet ik soms nog niet ,wat ik met mijn leven moet. Ik heb het weg geduwd want hij overleefde alles. Ik begrijp je zo goed al sta ik zelf nog aan het begin van het proces hier een dochter van 15 thuis ik kan het nog niet bevatten ik ben gered uit de zee en mijn man is verdronken hoe ga je dan in godsnaam verder ik heb geen idee ik leef van dag tot dag de ene dag is de andere niet slapen ffff nou gaat moeizaam maar ik blijf in bed hoe ik dit vol ga houden geen idee zeker niet nu het weer langzaam veranderd, Mijn moeder is 13 februari overleden. Ik ben ook bang dat ik meiden (in mijn geval) niet meer de sterke ik uit het verleden kan bieden. de zon , ik ben er niet eens blij mee Weet niet in welke fase dit hoort en misschien maakt het ook niet uit, als deze door elkaar lopen. Ik herken jouw gevoel. Twijfels, verdriet en boosheid heb je doorzwommen. En ken helemaal niemand in dezelfde situatie! Ik heb afwisselend met mn zus de ,laatste 9 mnd bij haar gewoond. Er zijn twee fases van traumaverwerking; verwerking en integratie. Ik zal ik wel nooit meer worden, ik ben ik in een ander jasje. Boosheid kan daarom ook ontzettend bevrijdend werken. Om te beginnen, bij niemand duurt het rouwproces even lang. Zijn activiteiten heeft Fabio onlangs aangedikt als auteur van de eerste 'Complete Gypsy Waarzegset' en 'Het Hedendaagse Lenormand Orakel Handboek'. Hallo F en S en alle anderen, veel sterkte met jullie verlies! Ze zit in mij en ze kan en komt er niet meer uit, ik ga even geen fotos meer scannen want dit verdriet dat plots komt is écht diep, onvoorstelbaar, vier jaar later. Dus nee, je kan jaren over een rouwverwerking doen. Deze bevinding wilde ik alleen delen omdat er veel geschreven wordt over het denkproces; de 5 fasen. Iedereen zal vroeg of laat te maken krijgen met het verwerken van iets. 70% van de mensen met dementie woont vandaag thuis. Wil gewoon naar hem en al dat ellendige fucking pijn niet meer voelen en ik wil niet alleen zijn. Dat wil niet zeggen, dat je moeder het recht niet heeft om weer een leven op te bouwen met een andere man. en nog heel veel sterkte verder gewenst. Voor mijn gevoel ben ik niet door de rouwfases gegaan zoals hier staat beschreven. Fases Volgens Prof. Dr. Manu Keirse en rouwdeskundige William Worden zijn er aantal fases voor de rouwverwerking. Ik voel me heel erg alleen al heb ik 2 super lieve jongens. Ongeduldigheid, opgekropte agressie, problemen met sociale contacten en verhoogd verzuim zijn kenmerkend voor het gedrag in deze fase. Ik ga te voet om boodschappen om mezelf te verplichten naar buiten te gaan. Zodoende ben ik op deze site terecht gekomen, hoe het ook weer is met de stadia van rouwverwerking en lees jouw verhaal. Wij kwamen dagelijks bij hem. De gelegenheid deed zich niet voor, praten kon nog nauwelijks en ze leek er eigenlijk ook niet open voor te staan. Sterker nog de connectie voel zoals ik die vroeger wel had. Verwerken is daarbij een ‘uniek’ parcours dat door iedereen anders ervaren wordt. Is het vreemd dat ik haar nieuwe relatie niet kan accepteren en heeft zij gelijk dat 2 1/2 jaar rouwen genoeg is ? Mijn partner vind dat ik in de acceptatie moet gaan, maar dat lukt me nu nog niet. En zie het soms zelfs niet meer zitten. Het verwerken van een jeugd bij narcistische ouders heeft veel weg van een een proces van rouwverwerking. Nee voor mij is 2 1/2 jaar ook niet genoeg. Een echtscheiding brengt vaak gevoelens van verdriet, woede en depressie met zich mee. Het spookt in mijn hoofd. Mijn beide ouders zijn midden tachtig en het is onduidelijk hoelang ze nog hebben. En bijna altijd gaat dit gepaard met een mix van emoties. Wat heftig Guido! Ik ontzie het mij enorm. Heel veel sterkte. Maar het feit is, dat hij er niet meer is, en zij wel. Het is bijna 4 jaar geleden, maar er zijn periodes dat ik alleen maar kan huilen om het verlies. De week er na veel regelen, dat zorgde voor afleiding en een doel op de dag. Een zwangerschap dat plotseling wordt afgebroken. Ik denk niet dat ik ooit nog een andere relatie kan aangaan maar de toekomst kennen wij niet – sterkte. Skryf 'n kort paragraaf wat 'n opsomming gee van wat jy geleer het oor voedsel verwerking en hoekom jy dink dit is belangrik vir jou daaglikse lewe. Denk dus niet dat je abnormaal bent wanneer je merkt dat deze volgorde niet voor jou geldt. wij waren 41 jaar getrouwd en hadden nog zo zoveel plannen Hallo Lieve mensen Er zit nog hardheid in mij. Lukt het nu? ik probeer bezig te zijn, maar er is geen plezier meer in de dingen Mijn vriend is er vanaf het begin enorm open in geweest en aangegeven dat hij het hele gebeuren nog lang niet verwerkt heeft. Omdat ik de laatste weken van zijn leven veel voor hem gezorgd heb en we met de familie toegewerkt hebben maar zijn dood, ging ik er vanuit dat ik al met verwerken was begonnen. Mijn moeder (83) op 3 januari euthanasie nadat 3 weken eerder een hersentumor bij haar was ontdekt. Ze was zo verdrietig en zei steeds dat ze maar niet kon geloven dat het echt gebeurd is. Je leest over: - Fases in de verwerking, wat betekenen ze en wat kun je verwachten - Boosheid en woede, hoe kun je hier mee omgaan en hoe kan dit je helpen Hoeveel verdriet en pijn je als nabestaande ook hebt, er komt een dag dat je gaat proberen om het verlies een plaatsje te geven. Ik ben mijn vader op 10 augustus 2016 verloren. 36 jaar samen gehuwd en opeens is alles voorbij en is hij weg.van het ene uur op het ander.ik voel mezelf onvolledig en voel me anders zonder mijn man. Ook ik mis hem enorm, niet in de minste plaats omdat ik zwanger ben en mijn kindje zijn opa nooit zal leren kennen, en wat zou hij een leuke opa geweest zijn… want hij was een fantastische vader. Nogmaals veel sterkte. Er is een collectieve ontkenning gaande van de verborgen wereld. !Het ene moment praten en lachen we en de seconde daarna weent ze, ik hoop echt dat ze er ooit te boven zal komen en we nemen haar zoveel mogelijk mee …Soms besef ik het nog niet en hoop hem nog te zien……. zit, geeft dan ook geen indicatie voor de tijdsduur die het rouwproces nog zal innemen: de duur van verschillende fases van rouwverwerking varieert soms enorm. Ik ben mijn vader verloren in juli op 74 jarige leeftijd. Ik wens je veel sterkte toe en hoop dat ik dat ook krijg.AnA. Ik geloof niet dat ze nu op korte termijn wat geks doet, want ze wilt eerst alles goed geregeld hebben zegt ze. En hij zei ook dat hij niet weet of hij ooit van mij hield en deed smalend over liefde. Had ik bij ons laatste gesprek geweten dat hij stervende was, dat zou ik hem gezegd hebben dat ik van hem hield, zoals een dochter van haar vader houdt en dat ik hem ging missen. Wat zijn de vijf fasen van rouw? Geef het de tijd om een plekje te geven en laat je vooral niet haasten met dat proces.. mijn lieve vrouw, is op zaterdag 13 augustus s.middags om 13.45 ingeslapen zij is 72 jaar geworden zij heeft gelukkig maar een kort ziekbed gekend van 2 maanden, maar nog steeds zit ik in de rouw ver werwerking, ik voel mij vaak heel erg eenzaam ondanks dat ik overal actief aan mee doe ondanks veel tussen de mensen verkeer daar ligt het niet aan, soms overvallen mij sombere gedachten als ik alleen thuis ben dan denk ik wat doe ik hier nu nog eigenlijk, voel vaak opstandig en rusteloos, als ik mensen uitnodig dan komen ze niet, maar wel tegen mij zeggen red je het nog en beetje ? Dat jouw moeder een vriend heeft, wil niet zeggen dat zij je vader niet mist, niet meer aan hem denkt of niet meer om hem rouwt. Afgelopen jaar juni 2015 bleek mijn vader ziek te zijn en hij overleed in december 2015 doordat de chemo toch te zwaar was voor hem. en wat de rest zegt moet je negeren jou moeder zal daar dan wel verder in zijn maar jij bent anders je voelt je anders en bij jou zou het wat langer duren!! Rust is een ander belangrijk kenmerk. Mijn vader is op 6 november 2019 overleden na een heel lang ziekbed. Het ergste vind ik de avonden en het naar bed gaan. Alles is al gezegd, alles is uitgesproken en begrip is er ook. Sinds 2 weken is mijn vader plotseling overleden op jonge leeftijd. De fases van verwerking. Ik herken dit heel goed. Het verwerkingsproces is een pijnlijke en emotionele gebeurtenis. In amper drie jaar tijd presteer ik mijn zus, de vader van mijn kinderen, mijn echtgenoot kwijt te geraken. In het begin denk je: dit kan gewoon niet! Die skryfproses word vanaf beplanning, eerste poging en finaal behandel. Dementie is een syndroom waarbij de verwerking van informatie in de hersenen is verstoord. Mijn dochters en ik kwamen dagelijks bij hem op bezoek. If playback doesn't begin shortly, try restarting your device. Ik heb ervoor gevochten dat hij waardig is overleden met sedatie en zonder pijn. Ik weet hoe het voelt om twee broers te verliezen ik heb in augustus 2015 mijn jongste broer Rob verloren hij was net 43 jaar. Verwerken doen we allemaal! Die fase zal nog wel even aanhouden, omdat niemand kan inschatten hoe lang deze toestand zal duren. Juist bij rouwenden zie je vaak boosheid, boosheid op het lot, de artsen, God, de omgeving… Dit lijkt soms misschien wat vergezocht, maar in feite is het een gezond verdedigingsmechanisme. Haar nieuwe vriend zal jullie hiervoor vast de ruimte geven. Ik heb nu ook dagen dag ik me goed voel en nog voor een toekomst wil gaan. Lichaam en geest zijn hierin duidelijk verbonden. Ontwenningsverschijnselen Hij was al lange tijd ziek, maar het einde was heel abrupt. Vaststellen in welke rouwfase iemand (jijzelf?) Vroeger bestaat niet meer, ik ken dagen dat ik meer slaap dan wakker ben, maar elke dag, dat heb ik mij voorgenomen om mezelf en mijn overleden echtgenoot in eer te dragen, maak ik mijn bed op en leg ik mijn short en shirt klaar. Info. dank dank en jij ook sterkte ria. ... En ook van even wennen aan de inperking van vrijheden in je persoonlijke leven van hogerhand, iets wat alleen de oudste generatie al eens eerder heeft meegemaakt. Beste ria Mijn papa is overleden 3.3.2016 en mijn mama 9 maanden later 12.12.2016. Vaak wordt het model van Elisabeth Kübbler-Ross voor scheidingsprocessen wat vereenvoudigt naar een model met 5 fasen, waarbij de curve start met de schok van het slechte nieuws, gevolgd door de fases ontkenning, woede, onderhandelen en … Probeer het geluk van een ander als iets moois te zien . Ik vind het nog steeds bijzonder, want ik denk elke dag wel aan haar. Mijn kinderen geven me de kracht om door te gaan en het feit dat ik voor hen moet zorgen geeft het leven betekenis. Hierdoor ben ik een tijd terug ook mijn eigen vriendin verloren en heb mezelf dit lang kwalijk genomen. Iedereen doorloopt, in mindere of net meerdere mate, langer of korter de volgende fases van het verwerkingsproces. Ben alles kwijt, lijk wel dement. Ik ben alleen bang dat er nog een klap gaat komen omdat ik ge rustig ben. Mijn moeder is vorige maand gestorven. Gelukkig is hij heel open naar mij toe en heeft hij ook aangegeven dat hij heel blij is dat hij met mij kan oraten. Maar om je vraag persoonlijk te beantwoorden. Fases van verwerking bij scheiding. 1.1 1. Toen ze overleed moest ik erg huilen, maar was vooral blij dat het nu over was voor haar, ze woog nog maar 32 kg. Ze werd slechts 47 jaar oud! Mijn vader is 2jaar daarvoor overleden. Niks kon ik doen. Ik wist t maar luisterde en ging naar huis. Ik hoop dat haar kleinkind straks weer wat vreugde in het leven brengt, maar ik ben er bang voor. Stop het ook niet weg. Mijn moeder was totaal geen prater en we hadden ook best een afstandelijke relatie. sterkte Hoe dan ook, het is me niet gelukt! Zo voelt het bij mij ook ! Zoek een rustige omgeving waar je kan ontspannen. Zowel voorafgaand aan, gedurende als na de burn-out kunnen we een aantal fases onderscheiden. Ik ben niet boos, blij, bedroefd of bang, niet depressief.. Alleen maar apathisch. Heb mij al die tijd recht gehouden me sterker voorgedaan dan ik was ook voor zijn broers en de familie en mijn werk. Het volle besef van de ernst van de gevolgen van seksueel misbruik lijkt nauwelijks door te dringen bij onszelf en onze omgeving. Veroordeel dus nooit iemand die vooruit wil, de overledene zal nl nooit uit hart en/of gedachten verdwijnen. Probeer je niet steeds te verschuilen achter het ‘trauma’. Er zijn geen regels en voorschriften. Pijnpunten noemde ik ze. 19.3.2020 12:02. Mijn zoon is 21 september aan blaaskanker overleden,52 jaar,ik word gek van verdriet,weet niet meer hoe verder,het is zo definitief hem nooit meer te zien,voor mij hoeft het leven niet meer,maar ik heb nog een zoon en 4 kleinkinderen,daar voor moet ik verder,maar het is een nachtmerry. Voor de tweede keer zijn maatje kwijt, onze dochter (zijn zus) overleed op bijna 16-jarige leeftijd aan leukemie. )Geen 2 x per week meer naar de hondentraining want teveel kans op besmettingen . Denk eens na over jouw boosheid, vanwaar komt deze? Ontkenning van problemen. Het klinkt misschien gek maar ik herken in allerlei reacties helemaal niets van wat ik zelf heb ervaren. Ik val deels in moderne generaties maar door mijn moeder heb ik ook begrip gevoel en respect voor de oudere generaties. Ook zo verdrietig omdat mijn vader nog heel veel mooie momenten wou meemaken met mijn zoontje. wanner je dat een plekje geeft ,merk jezelf wel of de opmerking je moet de knop omdraaien, en verder gaan met je leven dat zijn mensen die en echtpaar vormen, dan kan ik heel kwaad worden van binnen ik ben nu 74 jaar, ik weet dat de situatie niet veranderd, als ik er zelf niets aan doe, ook constateer ik bij mij mij dat ik geen drukte om mij heen kan hebben, en dat ik snel ben geiriteert, ik loop bij de ggz van mijn huisarts, daar kan ik mijn verhaal kwijt in een goede sfeer en harmonie, ik hoop alleen nog dat ik een partner geen man, die het zelfde heeft moeten doorleven, en elkaar op een mooie wijze kan aan vullen, zeg maar in een mooie vriendschap. Maar als ik dan naar het kastje kijk, waar de foto’s van m’n ouders opstaan, zie ik nu ook het gedachtenisprentje van m’n oom. Mijn zoon Pieter is 2,5 jaar geleden verongelukt en lag daarna 6 maanden in coma zonder teken van leven te geven. Letterlijk through hell and back. Ik had van alles verwacht over rouw, maar dit nooit!! Elisabeth Kübler-Ross heeft 5 fasen van persoonlijk trauma en rouwverwerking beschreven. Maar tijdens deze dagen voelde ik mij ook apathisch, niet verdrietig, nostaligisch, of boos… Rouwen doet pijn, zeker als je het alleen moet doen zonder steun van je eigen familie. Rouwen is zwaar, niet de dood, dat kunnen we nog wel handelen, maar het feit dat degene er niet meer is. Heb op 5 oktober jl plotseling mijn man verloren naar 46 jaar huwelijk .Weet ook niet hoe ik hier mee om moet gaan .Slaap heel slecht an alles maalt door mijn hoofd.Mis hem zo vreselijk en kan het haast niet onder woorden brengen. Als er zich onverwachtse, heftige of negatieve gebeurtenissen voordoen is het in de eerste fase altijd moeilijk te bevatten. Psychiaters en psychologen weten hier alles van in hun praktijk. De vijf fases van rouwverwerking. Ik begrijp je volledig.. Vaststellen in welke rouwfase iemand (jijzelf?) Ik huil veel..en het ALLEEN zijn is ook confronterend ..hoe kan je ooit nog gelukkig worden ???? Barbara, ja barbara dat apatische herken ik volledig Nooit dus. Ik haat wat ik leuk vond, doe dingen die ik vroeger nooit zou doen. De emotionele kwestie gaat gepaard met veel verdriet, pijn, onmacht en onbegrip. Ik ben afgevoerd naar het ziekenhuis met een hersenkneuzing en schedelbasisfractuur. Toch zijn er wel fases vast te stellen die (vrijwel) iedereen die rouwt, doorloopt. Er is geen handleiding op de markt, waar in staat wat je wel en niet moet doen teneinde perfect te rouwen. wens jullie heel veel sterkte. Je ouders hebben je nooit geleerd om jouw gevoelens te uiten. Hij kreeg morfine om de pijn onder controle te houden maar daardoor begon hij het besef van de realiteit te verliezen . tis net of je lam bent Rouw is te allen tijde een individueel proces! Het is een werkelijkheid die ons allen zal treffen. Er is een stuk van mij met hun mee gegaan en ik weet het is nog zo vers maar hoop dat we samen het een plekje te kunnen geven en ons eigen ik weer terug zullen vinden. Er zijn ook diverse boeken die kunnen bijdragen: kijk hier (aff.). Ik herken dat tenminste bij mezelf. Je uit en verwijt een ander daarmee. Ik heb de ogen uit mijn hoofd gehuild op het moment dat het nieuws gedeeld werd door de specialist, en weer gehuild op het moment dat we een week later het nieuws kwam dat mijn vader alleen nog palliatief behandeld zou worden en we niet meer moesten denken in maanden of weken. We woonden ver van elkaar en zelf hebben we geen wagen, dus moet het met de trein. De kern van de boeddhistische leer is een prima uitgangspunt: het leven is lijden. Wees niet te snel en leg je zelf geen druk. Tap to unmute. Mijn oudste heeft het inmiddels ook kunnen plaatsen. Vertel over wat u denkt en voelt. Ik heb daarentegen ook dagen dat ik me heel alleen voel en verdrietig maar minder heftig als toen bij mijn moeder. maar daar moet je tegen aan lopen, het moet je over komen niet zoeken maar vinden, ik denk dat mijn verhaal vast wel herkenbaar is bij de lezers. We willen er graag voor haar zijn. Doordat ik hem straks bij laat zetten bij de urn tuin waar mijn moeder ligt komt nu voor mij het besef dat hij straks niet meer bij me thuis is maar bij me moeder. Ik lees nu net jou verhaal en ik zit zelf nu ook in mijn rouw periode. Maar nu de rest alle afhandelingen komen op mij alleen aan verder. Soms is het nu eenmaal niet zo leuk. Maar ik ervaar net als jij dat ik niet meer dezelfde ben, er zijn stukjes van mijn hart, ik ben niet meer compleet. Heb geen kinderen, weet niet of jij die hebt, maar ben dus letterlijk alleen.